ตรงกับวันอาทิตย์ที่ ๒๗ พฤษภาคม
ฝนฟ้าฉ่ำชุ่มชล พระพิรุณเทพเจ้าแห่งความชุ่มเย็นนำฝนมาโปรยปราย
พระราชพิธีจรดพระนังคัลแรกนาขวัญ ณ ท้องสนามหลวง เพิ่งผ่านไปหยกๆ ที่ร้านขายของชำในตลาดตำบลพุมเรียง ภาคใต้ของประเทศสยาม
แม่เคลื่อนให้กำเนิดบุตรเป็นชายคนหนึ่ง ทารกอ้วนท้วนแข็งแรง หน้าตาบอกแววเฉลียวฉลาด เป็นที่ชื่นอกชูใจของบิดามารดาเป็นอย่างยิ่ง ในส่วนแม่เคลื่อนนั้น แรกๆ ก็ผิดหวังอยู่บ้างที่ได้ลูกชาย ไม่ได้ลูกหญิงคนหัวปีไว้ช่วยงานบ้าน งานครัว
...
ความที่ทารกมีรูปร่างหน้าตาน่ารักน่าเอ็นดู ช่างเจรจรา เฉลียวฉลาด
ลูกชายของพ่อเซี้ยงและแม่เคลื่อนจึงเป็นนางกวัก กวักลูกค้าเข้าร้านยิ่งกว่าแต่ก่อนๆ เพื่อนบ้านบางคนไม่ซื้อหาอะไรก็เข้าร้านเพื่อหยอกล้อเล่นหัวกับ
เด็กน้อย กระทั่งเด็กชายผู้นี้มีอายุย่างเข้า 4 ขวบแล้วก็ยังเรียกชื่อเล่นกันตามท้องถิ่นนิยม ด้วยความรักความเอ็นดูตามอัธยาศัย
คนสาวเรียกว่า นุ้ย
คนบ่าวเรียกว่า ไอ้นุ้ย
คนแก่คนเฒ่าเรียกขานว่า ไอ้ไข่นุ้ย
รักใคร่เอ็นดูมากชั้นปู่ย่าตายาย เรียกเด็กว่า ไอ้หมา,ไอ้หีด
(