รีวิวจากใน Amazon

• น่าทึ่งจริงๆ ที่เรื่องนี้ถูกสร้างเป็นหนังสือ ไม่มีใครมีความสุขเมื่อผู้กระทำผิดเสียชีวิต
• ฉันคิดว่านี่เป็นเนื้อหาที่ยอดเยี่ยมที่ฉันอยากให้หลายๆ คนได้อ่าน แม้ว่าเวลาจะเปลี่ยนไปก็ตามขอแสดงความขอบคุณต่อ อนุศาสนาจารย์ที่ยอมให้สัมภาษณ์ ที่สัญญาว่าจะจัดพิมพ์หนังสือเล่มนี้ภายหลังมรณภาพ และถึงผู้เขียนที่ยังคงสัมภาษณ์อย่างระมัดระวังต่อไป เป็นเวลานานน้ำตาหลั่งน้ำตาให้กับความสำนึกผิด ความเสียใจ และความรู้สึกของนักโทษประหารที่มีต่อญาติพี่น้องมีปัญหาทั่วไปของการไม่มีสภาพแวดล้อมในครอบครัวที่ดีเป็นการยากที่จะก้าวเข้าสู่ครอบครัวอื่นและค้นหาแนวทางแก้ไขและคำตอบ อย่างไรก็ตาม ฉันอยากให้หลายๆ คนรู้ว่าการมีอยู่ของพวกเขาสามารถช่วยพวกเขาและหยุดอาชญากรรมด้วยการฟังเรื่องราวของพวกเขาอย่างเงียบๆ ได้อย่างไร
• สักวันหนึ่งแม้แต่ฉันก็ยังอาจก่ออาชญากรรมที่ส่งผลให้ฉันถูกตัดสินประหารชีวิต ฉันก็เป็นคนแบบพวกเขาเช่นกัน อ่านจบก็เกือบปีแล้ว แต่ก็ยังคิดถึงเล่มนี้อยู่บ้างฉันรู้สึกว่าผู้ที่ได้รับโทษประหารชีวิตนั้นเป็นคนชั่วร้ายอย่างยิ่งที่ไม่สามารถควบคุมได้เหมือนสัตว์ป่า แต่หลังจากอ่านหนังสือเล่มนี้แล้วสิ่งนั้นก็เปลี่ยนไปจริงๆ แล้วนักโทษประหารดังกล่าวเป็นเพียงส่วนน้อย และหลายคนได้รับการกล่าวขานว่ามีจิตใจอ่อนแอ ฉันแน่ใจว่าแนวโน้มจะยังคงเปลี่ยนแปลงต่อไปหนังสือเล่มนี้นำเสนอชายผู้กล้าหาญและเชื่องช้า และถูกตัดสินประหารชีวิตหลังจากทำร้ายผู้หญิงเนื่องจากความเข้าใจผิด ฉันบังเอิญเฝ้าดูนักโทษประหารจากนอกกรง แต่ถ้าฉันเกิดในเวลาและสภาพแวดล้อมที่แตกต่างกัน และไม่ได้รับการศึกษาที่เพียงพอ ฉันอาจจะต้องลงเอยด้วยการต้องโทษประหารเหมือนเขา ฉากที่ตัวละครหลักระบุว่าตัวเองเป็นนักโทษประหารที่มีจิตใจอ่อนแอซึ่งโดนใจฉันเป็นพิเศษ และแม้กระทั่งตอนนี้ หนึ่งปีต่อมา ฉากนี้ก็ยังคงวนซ้ำอยู่ในใจของฉัน
  
• เรื่องนี้ยังทำให้ฉันสังเกตเห็นถึงแง่มุมของ "ต้องมีคนทำ" อีกด้วย ผู้ประหารชีวิตที่ต้องกดปุ่ม เจ้าหน้าที่เรือนจำที่ต้องถูกนำตัวไปที่สถานที่ประหารชีวิตและปิดตาและมัดนักโทษประหาร แพทย์ที่ต้องยืนยันการเสียชีวิต และศาสนาจารย์ คนอื่นๆล้วนมีส่วนเกี่ยวข้องกับ "การฆาตกรรม" อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ แม้ว่าจะไม่มีใครพูดถึงเรื่องนี้เลยก็ตามการคิดถึงโทษประหารชีวิตอีกครั้งหลังจากได้รู้จักเรื่องนี้เป็นอย่างดีถือเป็นความคิดที่ดีฉันเห็นด้วยกับระบบโทษประหารชีวิต แต่ฉันปฏิเสธไม่ได้ว่าฉันได้อ่านหนังสือเล่มนี้แล้วคิดว่ามันคงจะดีถ้าระบบโทษประหารชีวิตหายไป และจะยิ่งดียิ่งขึ้นไปอีกหากคุณรู้ว่าเขาได้กลายเป็นนักโทษประหารได้อย่างไรฉันอดคิดไม่ได้ว่าก่อนที่จะก่ออาชญากรรม ฉันคงไม่เป็นไรหากได้พบกับใครสักคนที่มอบความรักให้ฉันและชี้แนะแนวทางที่ถูกต้องให้กับฉันหากคุณคิดว่าตัวเองเป็นเหยื่อและครอบครัวของเหยื่อ มันคงไม่เพียงพอที่จะเป็นสิ่งที่สะอาดหมดจด แต่หากเหยื่อหรือครอบครัวของเหยื่อผู้สูญเสียได้รับการช่วยเหลือแม้เพียงชั่วขณะ ก็คงไม่ใช่ว่าคนบาปจะฟื้นคืนความรู้สึกเดิมของพวกเขา สะท้อนออกมาจากใจจริง และอุทิศชีวิตที่เหลือเพื่อแก้ไขสิ่งที่ทำผิดหากจะเปลี่ยนความคิดของนักโทษได้มากขนาดนั้น พลังของศาสนาจารย์จะต้องยิ่งใหญ่มากพระวาตานาเบะก็ชนกำแพงหลายครั้งเช่นกัน มนุษย์ไม่ใช่พระเจ้า หนังสือเล่มนี้เล่มเดียวที่ทำให้ฉันตระหนักดีถึงความโหดร้ายที่ผู้คนพรากชีวิตมนุษย์ไป ไม่ว่าพวกเขาจะอยู่ในรูปแบบใดก็ตาม