คำพักท้าย ศิลปะทางภาษาที่งดงาม มีชีวิตชีวา นิยมใช้ในแวดวงผู้มีความรู้ คำพักท้าย คือ อะไร? คำพักท้าย ก็คือคำคม หรือสำนวน สุภาษิต ที่มีสองสำนวนพูดต่อกัน แต่เวลาพูดจะพูดเฉพาะประโยคแรก ละประโยคที่สองไว้ในฐานที่เข้าใจ ชาวจีนถือว่าคำพักท้ายเป็นศิลปะทางภาษาที่งดงาม มีชีวิตชีวา คมคายลึกซึ้ง ใช้ในทางว่ากล่าว แต่สื่อไปในทางที่ผู้พูดมีมารยาทในการกล่าวตำหนิ โดยมักแฝงด้วยอารมณ์ขัน หรือพูดเป็นนัย ซึ่งผู้ถูกว่ากล่าวก็รับได้ จึงไม่เกิดปัญหา ตัวอย่างสำนวนพักท้าย เช่น Qian lid a chang peng กางเต็นท์ยาวพันลี้ Mei you bu san de yan xi ไม่มีงานเลี้ยงใดไม่เลิกรา อุปมาว่า อาลัยอาวรณ์มาก เลี้ยงส่งแล้ว เลี้ยงส่งอีก ขนาดว่าเต็นท์ที่สร้างขึ้นเพื่อจัดงานเลี้ยงยาวยืดไปไกลนับพันลี้ แต่ผลสุดท้ายก็ต้องจากกันอยู่ดี คำพักท้ายคำนี้ ใช้เตือนสติผู้คนว่า อย่ายึดมั่นถือมั่นสรรพสิ่งในโลกล้วนอนิจจัง เกิด แก่ เจ็บ ตาย พลัดพราก เป็นเรื่องธรรมดา