อิทัปปัจจยตาเป็นหลักธรรมที่พุทธทาสภิกขุ ให้ความสำคัญเป็นอย่างยิ่งในบั้นปลายท่านจะเทศนาเรื่องนี้อย่างจริงจัง ในการสนทนาธรรมกับปัญญาชนทั้งไทยเเละเทศหรือนักบวชในศาสนาอื่น พุทธทาสภิกขุปรารถนาให้นักคิดนักเขียนหรือนักวิชาการเรียนรู้หลักอิทัปปัจจยตา และท่านก็ใช้หลักอิทัปปัจจยตาเป็นธรรมหรือสื่อในการสมานความคิดเข้ากับหลักธรรมของศาสนาอื่นๆ

สารบัญ

• อิทัปปัจจยตา ในฐานะเป็น พุทธวัจนะที่ถูกมองข้าม
• อิทัปปัจจยตา ในฐานะเป็น วิชา หรือศาสตร์ทั้งปวงของโลก
• อิทัปปัจจยตา ในฐานะเป็น ตัวเราในทุกความหาย ทุกอิริยาบภ
• อิทัปปัจจยตา ในฐานะเป็น พระเป็นเจ้า
• อิทัปปัจจยตา ในฐานะเป็น วิวัฒนาการทุกแขนง แห่งชีวิต
• อิทัปปัจจยตา ในฐานะเป็น ธรรม หรือสิ่งทั้งปวง แห่งชีวิต
• อิทัปปัจจยตา ในฐานะเป็น พระรัตนไตร และไตรสิกขา
• อิทัปปัจจยตา ในฐานะเป็น สิ่งต่อรองเพื่อทำความเข้าใจระหว่างศาสนา
• อิทัปปัจจยตา ในฐานะเป็น สิ่งที่ฆราวาสต้องเรียนรู้ และปฏิบัติ
• อิทัปปัจจยตา ในฐานะเป็น กฏที่เหนือกฏทั้งหลาย
• อิทัปปัจจยตา ในฐานะเป็น กฏแห่งกรรม กรรม และกัมมักขัย
• อิทัปปัจจยตา ในฐานะเป็น กฏแห่งกรรม กรรม และกัมมักขัย