การปฏิบัติธรรม คือ การปฏิวัติจิตใจจากที่เคบเป็นทาสของตัณหา มาเป็นจิตใจที่ปราศจากตัณหารบกวน (นำความพอใจและความไม่พอใจในโลกออกเสียได้) ทั้งที่ตนยังอยู่ในโลก. การปฏิบัติธรรมจึงต้องทำด้วยความรอบคอบ ไม่ให้มีทุกข์เกิดขึ้นแก้ตนเองและแก่ผู้อื่น การปฏิบัติธรรมนั้นแก้ไขตัวเอง แก้ไขคนในครอบครัวให้ชีวิตสอดคล้องไปกับการปฏิบัติธรรม

สารบัญ

ชุดที่ 1 วิปัสสนา - รู้แจ้งเห็นจริง

• เรื่องที่ 1 หม้อปัสสาวะ, กะลา วัตถุวิปัสสนาอย่างดี
• เรื่องที่ 2 "ฉันเองแหละ เป็นฝ่ายผิด"
• เรื่องที่ 3 เลิกบูชาตัวเอง
• เรื่องที่ 4 งานที่เป็นการบำเพ็ญวิปัสสนาอย่างดี
• เรื่องที่ 5 การบำเพ็ญวิปัสสนา การฝึกวิปัสสนา การใช้วิปัสสนาญาณ ในชีวิตประจำวัน
• เรื่องที่ 6 นักวิปัสสนาติดตังของตัวเอง
• เรื่องที่ 7 การหนีกาม
• เรื่องที่ 8 กินด้วยความรู้แจ้งเห็นจริง
• เรื่องที่ 9 ความสุขของนักวิปัสสนา
• เรื่องที่ 10 นำความพอใจและไม่พอใจในโลกออกเสียได้
• เรื่องที่ 11 ตัณหาและทิฏฐิอาศัยไม่ได้

ชุดที่ 2 สังคายนาตัวเอง

• บทนำ ศีลที่พระอริยเจ้าพอใจ
• บทที่ 1 แบบฝึกหัดที่ 1 ฝึกเอาชนะความโกรธ ความพยาบาท
• บทที่ 2 แบบฝึกหัดที่ 2 ฝึกเอาชนะความโลภ ความเห็นแก่ตัว
• บทที่ 3 แบบฝึกหัดที่ 3 ฝึกไม่มัวเมาในกามคุณ
• บทที่ 4 แบบฝึกหัดที่ 4 ฝึกไม่หลอกลวงผู้อื่น ฝึกให้เป็นฝ่ายข้างความดีความจริง
• บทที่ 5 แบบฝึกหัดที่ 5 ฝึกไม่มัวเมาตกเป็นทาสของสิ่งเสพติด อันเป็นที่ตั้งของความประมาท
• บทที่ 6 แบบฝึกหัดที่ 6 ฝึกไม่มัวเมาในการกิน
• บทที่ 7 แบบฝึกหัดที่ 7 ฝึกเอาชนะตัณหาทางตา หู จมูก สัมผัส ฯลฯ
• บทที่ 8 แบบฝึกหัดที่ 8 ฝึกไม่มัวเมาในการนั่งเล่น นอนเล่น ตามกิเลสตัณหา
• บทที่ 9 การปฏิบัติธรรม